Στις 23/06/1934 γίνεται η γιορτή της Λογοδοσίας του Διδασκαλείου στην οποία μιλάει ο Δήμαρχος
κ. Στρατήγης και η εφημερίδα «ΝΕΟΙ ΚΑΙΡΟΙ» όπως και η εφημερίδα «ΘΑΡΡΟΣ»
δημοσιεύουν την ομιλία του Δημάρχου και
σχετικά ρεπορτάζ .
Η εφημερίδα «ΝΕΟΙ ΚΑΙΡΟΙ» σε
pdf:
pdf 1
Η εφημερίδα «ΘΑΡΡΟΣ» σε
pdf:
pdf 2
Οι εφημερίδες είναι αρκετά ταλαιπωρημένες αλλά διαβάζονται.
Η επιστολή και τα ονόματα των 47 πολιτών του Πειραιά που
δημοσιεύθηκε την 01-12-1934 στην εβδομαδιαία εφημερίδα «ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ» με την
οποία ζητούν την «Απόλυση» του Κώστα
Σωτηρίου από το Διδασκαλείο σε
pdf :
pdf 3
Η επιστολή του Δικηγόρου Μ.
Κεφαλάκη στον Κώστα Σωτηρίου όπου εκφράζει την λύπη του και ζητάει
συγνώμη από τον Κώστα Σωτηρίου διότι υπέγραψε το κείμενο «χωρίς να λάβω γνώσιν
του υβριστικού τούτου περιεχομένου…….» σε
pdf :
pdf 4
Η επιστολή-απάντηση του Κώστα Σωτηρίου σχετικά με το δημοσίευμα
της εφημερίδας «ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ» της
01-12-1934 η οποία δημοσιεύθηκε στις 05-12-1934 στις εφημερίδες «Χρονογράφος»
«Σφαίρα» «Θάρρος» και «Νέοι Καιροί». Δακτυλογραφημένο κείμενο σε
pdf :
pdf 5
Η επιστολή του Δικηγόρου Κλ. Παπανικολάου (ένας από τους 47)
Πρόεδρος της Ε.Ε.Ε (Εθνική Ένωσις Ελλάδος )
Πειραιώς στην εφημερίδα «ΚΡΑΤΟΣ» της 11-12-1934. Εφημερίδα σε
pdf :
pdf 6
Η απάντηση του Κώστα Σωτηρίου στην επιστολή του Δικηγόρου
Κλ. Παπανικολάου σε
pdf :
pdf 7
Το «Ανακοινωθέν» του Συλλόγου των καθηγητών του Διδασκαλείου
Θηλέων Πειραιώς σχετικά με την επιστολή
του Δημοτικού Συμβούλου κ. Ι. Μητρόπουλου που δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες της
12
ης Νοεμβρίου 1934 «Νέοι Καιροί» και «Σημαία» «Η πολυτέλεια εις το
Διδασκαλείον Θηλέων» σε
pdf :
pdf 8
Η συνέντευξη του Κώστα Σωτηρίου στην εφημερίδα «ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ»
σχετικά με τις καταγγελίες για «σπατάλες» στο Διδασκαλείο σε
pdf :
pdf 9
Η «Πρότασις απολύσεώς μου υπό Εκπαιδευτικού Συμβουλίου Δήμου
Πειραιώς» 7 Φεβρουαρίου 1935 σε
pdf :
pdf 10
Εφημερίδα «ΕΦΟΔΟΣ» 20 Ιανουαρίου 1935 «Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ
ΔΙΔΑΣΚΑΛΕΙΟΥ ΘΗΛΕΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ!..- Η Ε.Ε.Ε. ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΔΙΕΞΑΓΕΙ
ΓΙΓΑΝΤΙΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ» σε
pdf :
pdf 11
Εφημερίδα «ΕΦΟΔΟΣ» 10 Φεβρουαρίου 1935 «Ο ΠΕΙΡΑΪΚΌΣ ΛΑΟΣ ΕΚΚΑΘΑΡΙΖΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΑ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΝ ΜΑΦΙΑΝ –Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΗΣ Ε.Ε.Ε.
ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΥ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΝ ΑΓΩΝΑ – ΕΠΕΤΥΧΕ Ν’ ΑΠΟΛΥΣΗ ΤΟΝ
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΝ ΔΙΡΥΘΥΝΤΗΝ ΤΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΕΙΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ» σε
pdf :
pdf 12
Εφημερίδα «ΣΗΜΑΙΑ» 23 Μαΐου 1935 «ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΟΥ
κ. ΣΩΤΗΡΙΟΥ;» (σελ. 1) – Εφημερίδα «ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΟΣ» 18 Ιουνίου 1935 «ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΩΝ
ΤΕΛΕΙΟΦΟΙΤΩΝ ΤΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΕΙΟΥ ΜΑΣ» Επιστολή του ΠΑΥΛΟΥ ΔΑΜΟΥΛΑΚΗ Δημοτικός
Σύμβουλος και Μέλος της Εκπαιδευτικής Επιτροπής του Διδασκαλείου (σελ. 2) –
Εφημερίδα «ΗΜΕΡΗΣΙΟΣ ΚΥΡΗΞ» 1 Ιουλίου 1935 «Ο ΗΘΙΚΟΣ ΡΥΘΜΟΣ ΣΤΟ ΔΙΔΑΣΚΑΛΕΙΟΝ
ΘΗΛΕΩΝ ΕΡΓΑ ΤΟΥ κ. ΣΤΡΑΤΗΓΗ» (σελ, 3).
pdf :
pdf 13
Εφημερίδα «ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΟΣ» 19 Ιουνίου 1935 «ΝΕΟΙ ΗΡΟΣΤΡΑΤΟΙ
ΕΒΕΒΗΛΩΣΝ ΤΟΝ ΝΑΟΝ ΤΩΝ ΠΕΙΡΙΑΩΤΙΔΩΝ [ΑΡΘΕΝΩΝ – ΗΡΧΙΣΕΝ Η ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΙΣ ΤΟΥ
ΔΙΔΑΣΚΑΛΕΙΟΥ ΘΗΛΕΩΝ –ΜΙΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΕΝΟΣ ΓΟΝΕΩΣ» σε
pdf :
pdf 14
27 Ιουνίου 1935 Επιστολή του Κώστα Σωτηρίου προς το
Υπουργείο της Παιδείας στην οποία αναφέρει ότι «Συμμορφούμενος με την διαταγήν
σας κατήλθον προχθές εις το Διδασκαλείον δια να δώσω τους βαθμούς των γραπτών
και προφορικών του Α! τριμήνου, και των προφορικών του Β! τριμήνου ……………Επενέβη
όμως ο ………..κ. Ζαμάνης …….και με ημπόδισε ……..». Ολόκληρη η επιστολή χειρόγραφη
(σελ. 1-7) και δακτυλογραφημένη (σελ. 8-11) σε
pdf :
pdf 15 ( Αναφέρεται στις εργασίες που έχουν δημοσιευθεί http://arxeiokdsotiriou.blogspot.gr/2016/12/14-1935-1934-35.html )
Η απολογία του Κώστα Σωτηρίου.
To δακτυλογραφημένο
κείμενο σε
pdf :
pdf 16
Tο χειρόγραφο κείμενο έχει ημερομηνία 23
Μαρτίου 1935, σε
pdf :
pdf 17
Την απολογία του μπορείτε να την διαβάσετε παρακάτω. Είναι
το δακτυλογραφημένο κείμενο.
Το Υπουργείο της Παιδείας απέλυσε τον Κώστα Σωτηρίου στις 16
Ιουλίου 1935.
Εδώ http://arxeiokdsotiriou.blogspot.gr/2016/07/blog-post.html μπορείτε να διαβάσετε και πως ο ίδιος αφηγείται την απόλυσή του
Δύο "φέϊγ - βολάν" που κυκλοφόρησαν τότε όπως λέει και ο ίδιος στις παρακάτω εικόνες. Ένα υπέρ και ένα κατά.
 |
ΚΑΤΑ |
 |
ΥΠΈΡ |
Απολογία
του
Διευθυντού του
Διδασκαλείου Πειραιώς
Κ. Δ. Σωτηρίου
Προς το Σον
Εκπαιδευτικόν Συμβόυλιον
του Υπουργείου
Θρησκευμάτων και Παιδείας
Κύριε Πρόεδρε
Διά του υπ’ αριθ. 2007της 20ης Μαρτίου εγγράφου
Σας καλούμαι ν’ απολογηθώ. Συμμορφούμενος προς την παραγγελίαν Σας ταύτην,
λαμβάνω την τιμήν να υποβάλω την απολογίαν μου.
ΑΠΟΛΟΓΙΑ
Είναι αναμφισβήτητον, ότι το Σον Εκπαιδευτικόν
Συμβούλιον διά να με καλέση εις απολογίαν, εστηρίχθη εις την πρότασιν της
επταμελούς εκπαιδευτικής Επιτροπής του
Δήμου Πειραιώς περί απολύσεώς μου από την θέσιν μου «ως Διευθυντού του
Δημοσυντήρητου Διδασκαλείου Θηλέων Πειραιώς» διότι αι εναντίον μου κατηγορίαι
περί κομμουνισμού, αθεϊσμού και εκπαιδευτικής
αναρχίας, δια τας οποίας καλούμαι να απολογηθώ, περιλαμβάνεται σχεδόν
αυτολεξεί εις την πράξιν, της εκπαιδευτικής Επιτροπής του Δήμου Πειραιώς, διά
της οποίας προτείνεται προς το Σον Υπουργείον της Παιδείας η
απόλυσίς μου. Της προτάσεως ταύτης έλαβον επισήμως γνώσιν, διότι η εκπαιδευτική
Επιτροπή του Δήμου ενόμισε υποχρέωσίν της να μου κοινοποιήση δια δικαστικού
κλητήρος «ακριβές αντίγραφον» της πράξεως της τής 4 Φεβροααρίου ε.ε. και να μου
γνωστοποιήση δια το υπ.αριθ. 21 της 7 Φεβρουαρίου εγγράφου της την πρότασίν της
περί απολύσεώς μου.
Ομολογώ ότι η πρότασις αυτή της εκπαιδευτικής Επιτροπής του
Δήμου με κατέπληξεν:
Πρώτον μεν, διότι η εκπαιδευτική Επιτροπή του Δήμου Πειραιώς
συμφώνως με τον Νόμον περί «Δήμων και Κοινοτήτων» ουδεμίαν απολύτως αρμοδιότητα
είχε να προτείνη προς το Σ
ον Υπουργείον
της Παιδείας την απόλυσίν μου, καθ’ όσον το υπό του Ν.Δ. της 24 Νοεμβρίου 1923
προβλεπόμενον «Διοικητικόν Συμβούλιον» του Δημοσυντήρητου Διδασκαλείου δεν
δύναται να είναι άλλο, παρά ολόκληρο το Δημοτικόν Συμβούλιον του Δήμου
Πειραιώς. Την ερμηνείαν άλλωστε ταύτην έδωκεν κατά τρόπον αναμφισβήτητον και το
Σ
ον Υπουργείον της Παιδείας δι’ εγγράφου της 4 Φεβρουαρίου ε.ε. προς
τον κ. Δήμαρχον Πειραιώς
[1].
Επομένως η τυχόν απόλυσίς μου υπό του Σ
ου Εκπαιδευτικού Συμβουλίου
κατόπιν της προτάσεως της ειρημένης εκπαιδευτικής Επιτροπής του Δήμου Πειραιώς
είναι αυτοδικαίως ΑΚΥΡΟΣ, ως μη στηριζομένη εις το Ν.Δ. της 24 Νοεμβρίου 1923
άρθρον 1 παράγραφος 2.
Δεύτερον δε, διότι αι εναντίον μου κατηγορίαι της
εκπαιδευτικής Επιτροπής περί κομμουνισμού, αθεϊσμού και εκπαιδευτικής αναρχίας
εν τω υπό την διεύθυνσίν μου Διδασκαλείω δεν ανταποκρίνονται προς την αλήθειαν,
καθ’ όσον τα προσκομιζόμενα στοιχεία, εφ’ ων στηρίζονται αι εναντίον μου
κατηγορίαι, αντικειμενικά εξεταζόμεναι ή
είναι πλάσματα της φαντασίας, διαλυόμενα ευθύς ως λάμψη το φως της αληθείας, ή
παρεξηγούν κατά τρόπον οφθαλμοφανή την πραγματικότητα, ως θέλει αποδειχθή κατωτέρω
δια της παρούσης απολογίας μου και ως εμφαίνεται εκ του ότι εμειοψήφισαν δύο
μέλη της ειρημένης εκπαιδευτικής Επιτροπής, ο Πρόεδρος ταύτης ο κ. Δήμαρχος
Πειραιώς και ο δημοτικός Σύμβουλος κ.Παύλος Δαμουλάκης.
Άλλ’ η κατάπληξίς μου δια την πρότασιν της εκπαιδευτικής
Επιτροπής του Δήμου Πειραιώς περί απολύσεώς μου γίνεται πολύ μεγαλυτέρα, όταν
αναλογισθώ την υπερεξαετή εν τω Διδασκαλείω δράσιν μου, τους απονεμηθέντας εις
εμέ επαίνους, την πάνδημον και υπό της κοινής γνώμης και υπό του εκπαιδευτικού
κόσμου αναγνώρισιν των επιτευχθέντων αποτελεσμάτων της εργασίας μου και την
ευαρέσκειαν και της εκάστοτε Δημοτικής αρχής και του Σου Υπουργείου
της Παιδείας δια την πρόοδον και την ανύψωσιν του συγκροτήματος των υπό του
Δήμου Πειραιώς συντηρουμένων σχολείων.
Ουδεμίαν αμφιβολίαν έχω, ότι είναι γνωστή εις το Σον
Εκπαιδευτικόν Συμβούλιον και η υπηρεσιακή μου σταδιοδρομία και η επιστημονική
και παιδαγωγική εργασία μου. Επιτρέψατέ μου όμως, Κύριε Πρόεδρε, να
ανακεφαλαιώσω δι’ ολίγον την κατά την
τελευταίαν οκταετίαν παιδαγωγικήν δράσιν μου.
Τον Ιούλιον του 1926 καταργηθέντος, δια λόγους οικονομίας,
του Β! Μονοταξίου Διδασκαλείου Αθηνών, το οποίον είχα την τιμήν να διευθύνω,
απελύθην της υπηρεσίας και έμεινα εκτός δημοσίας θέσεως μέχρι του Νοεμβρίου του
1928. Κατά το διετές τούτο χρονικόν διάστημα, πιστός της επιστήμης εργάτης, αφ’
ενός μεν διηύθυνα την παιδαγωγικήν Βιβλιοθήκην «για Δασκάλους και Γονείς» της
εκδοτικής Εταιρείας Ράλλη και ΣΙΑ. Τα εκδοθέντα εις την υπό την
διεύθυνσή μου Βιβλιοθήκην ταύτην εκλεκτά επιστημονικά και παιδαγωγικά έργα
πρωτότυπα ή κατά μετάφραση όπως π.χ. Dewey «Το Σχολείο και το Παιδί», Stark «Τα
προβλήματα του Δασκάλου», Ferriere «Πως ν’ ανατρέφουμε τα παιδιά μας» Lichthart «Πειθαρχία
και Ελευθερία» Bovet
«Το μαχητικό ένστιχτο» Ortli « Η αρχή του σχολείου εργασίας» «Η Μέθοδος Μοντεσσόρι» Payot «
Η κατάχτηση της Ευτυχίας», Δελμούζου «Δημοτικισμός και Παιδεία», Λουκόπουλου
«Ποια παιχνίδια παίζουν τα Ελληνόπουλα» κ.τ.λ., ουδεμίαν,απολύτως ουδεμία
σχέσιν έχοντα με τον κομμουνισμόν και τον αθεϊσμόν, προσέφερον, όπως
κολακεύομαι να πιστεύω , σπουδαίαν υπηρεσίαν εις τον εκπαιδευτικόν κλάδον της
χώρας μας και έγιναν πολύτιμα εφόδια εις τας χείρας των προοδευτικών διδσκάλων
δια την κατανόησιν των προβλημάτων της συγχρόνου παιδαγωγικής και δια την
βελτίωσιν της παιδείας μας.
Αφ’ ετέρου κατά την εκτός της δημοσίας υπηρεσίας διετίαν,
συνειργαζόμην ανελλιπώς εις το επιστημονικόν και παιδαγωγικόν υπό την διεύθυνση
του κ. Δ. Γληνού μηνιαίον περιοδικόν «Αναγέννησις»
[2]. Εις το
περιοδικόν τούτο του οποίου κατά το δεύτερον και τελευταίον έτος της εκδόσεώς
του ανέλαβον την διεύθυνσιν της συντάξεως, η συνεργασία μου ήτο πάντοτε
ενυπόγραφος. Ό,τι εδημοσίευσα, τα άρθρα μου προς εισαγωγήν εις την ψυχανάλυσιν,
αι κριτικαί μου, έφερον πάντοτε την
υπογραφήν μου. Αλλ’ ουδέν τούτων, και επιτρέψατέ μου να τονίσω το σημείον
τούτο,
έχει την παραμικροτέραν σχέσιν με τον κομμουνσμόν και τον αθεϊσμόν,
όπως δύναται να
διαπιστώση και ο πλέον συντηρητικός αναγνώστης.