Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ

ΚΑΛΝΤΕΡΟΝΙ-ΒΑΡΝΑΛΗΣ-ΣΩΤΗΡΙΟΥ- ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ pdf

ΤΟ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΒΑΡΝΑΛΗ
ΣΤΗ ΣΤΗΛΗ "ΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΚΑΙΝΕ"
ΑΥΓΗ 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1958

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΦΟΙΤΗΤΡΙΑΣ
 ΜΑΡΙΑ ΡΟΖΑ ΚΑΛΝΤΕΡΟΝΙ
ΑΥΓΗ 5 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1958

                                                      

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΣΩΤΗΡΙΟΥ
ΑΥΓΗ 12 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1958

Άρθρο του Κ. Δ. ΣΩΤΗΡΙΟΥ

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Αυγή»

 στις 12 Φεβρουαρίου 1958

Στη στήλη «Για τους νέους της Ελλάδας»

«Άδειασαν οι καρδιές μας από τις ελπίδες». «Για μας τους νέους καμιά φροντίδα. Μας λαβώνουνε τα ιδανικά μας, μας κρατάνε στην αμάθεια και στη μικρότητα». Αυτά τα καταδικαστικά λόγια για τη σημερινή κοινωνία γράφει με βαθύτατο ψυχικό σπαραγμό μια νέα στον ποιητή μας Κώστα Βάρναλη. ( «Αυγή» 6 Φεβρουαρίου, σελίδα 1^η).

Και συμπληρώνει τη θλιβερή εικόνα η Ιταλίδα φοιτήτρια Μαρία Ρόζα Καλντερόνι : «Η σημερινή νεολαία ανατρέφεται δίχως ιδανικά». «Το χρήμα αγοράζει τη μόρφωση, την εξουσία, τους τίτλους, τα αξιώματα, την ηδονή……». «Αδιαφορία και απογοήτεψη για κάθε τι που αφορά τη ζωή» επικρατεί στους νέους, ( «Αυγή» 5 Φεβρουαρίου, σελίδα 4η).

Βαρειά, αποπνιχτική η ατμόσφαιρα για τη νεολαία. Δραματική για τους περισσότερους νέους η κατάσταση. Αμορφωσιά! Ηθική κρίση. Τρομερό το αδιέξοδο. Αγωνία.

Η τραγική αυτή για τη νεολαία κατάσταση είναι η αναγκαία συνέπεια από την πολιτική που συνειδητά εφαρμόζει η πλουτοκρατική ολιγαρχία για τα παιδιά του λαού. Η πλουτοκρατική ολιγαρχία, η κυρίαρχη τάξη σ’ όλα τα καπιταλιστικά κράτη, θέλει τη νεολαία δουλικό όργανό της. Τη θέλει τυφλά υποταγμένη στα πλουτοκρατικά συμφέροντα. Και της ψαλιδίζει της νεολαίας τα φτερά και προσπαθεί να της σβήσει τη νεανική φλόγα, και να δαμάσει τη δημιουργική ορμή της.

*

Δυό είναι τα σπουδαιότερα μέσα που χρησιμοποιεί η κυρίαρχη τάξη. Η πρώτη της προσπάθεια είναι, να ξεριζώσει τα προοδευτικά ιδανικά και στη θέση τους να φυτέψει τα ιδανικά, που εκφράζουνε τα δικά της συμφέροντα. Αυτό πρέπει να το καταλάβει καλά η νεολαία.

Στη θέση του γνήσιου πατριωτισμού προβάλλεται σήμερα το ιδανικό της υποτέλειας. Να μην είναι νοικοκύρης ο λαός και η νεολαία στη χώρα μας. Να μην κρατάμε την τύχη στα χέρια μας. Να θυσιάσουμε την εθνική ανεξαρτησία μας, να ξεπέσει η πατρίδα μας και να γίνει αποικία και να τρέχει η νεολαία να πολεμάει όπου τη στείλουν οι άσπονδοι σύμμαχοι ακόμα και στην Κορέα, γιατί αυτό εξυπηρετεί τα οικονομικά συμφέροντα της ξένης πλουτοκρατίας.

Στη θέση της ιδέας για την ειρηνική συνύπαρξη προβάλλεται από το ένα μέρος ο κοσμοπολιτισμός και παράλληλα από το άλλο μέρος ο έξαλλος σωβινισμός. Όχι, δεν πρέπει ο κάθε λαός να είναι νοικοκύρης στον τόπο του, ούτε πρέπει ο κάθε λαός να αναπτύξει ελεύθερος τον εθνικό του πολιτισμό, μέσα στην αλληλοβοήθεια, τη συναδελφοσύνη, την αλληλεγγύη, και την ισότιμη συνεργασία όλων των λαών, όπως  κηρύχνει η ειρηνική συνύπαρξη. Όχι δεν πρέπει! Αντίθετα, να θυσιαστούνε τα κυριαρχικά δικαιώματα των λαών, να καταργηθούνε τα εθνικά σύνορα -αυτό θέλει ο καπιταλισμός- να μείνουμε χωρίς πατρίδα, για να μπορούν έτσι οι οικονομικά πανίσχυροι να επιβάλλουνε την παντοκρατορία τους.

Και ενώ προβάλλεται ο κοσμοπολιτισμός με το σύνθημα «μία ποίμνη και είς ο ποιμήν» , παράλληλα καλλιεργείται το μίσος και η εχθρότητα ανάμεσα στους λαούς. Τι κρύβεται κάτω από τα αντιπροοδευτικά αυτά ιδανικά, μας το δείχνουνε καθαρά οι αποικιοκράτες. Θεωρούνε τον εαυτό τους προνομιούχο και προβάλλουνε τον κοσμοπολιτισμό προπέτασμα για να καταδυναστεύουν ελεύθερα τους άλλους λαούς. Και βλέπουμε τους Άγγλους να φυλακίζουνε, να βασανίζουνε και να εκτελούνε τους Κύπριους πατριώτες, και τους Γάλλους να βομβαρδίζουν ανυπεράσπιστα χωριά στην Τύνιδα και στο Αλγέρι, και να θάβουνε τα παιδιά μέσα στα ερείπια.

Στη θέση του δημοκρατικού ιδανικού προβάλλεται ολοένα και πιο καθαρά το ιδανικό της σπαρτιατικής πειθαρχίας και της τυφλής υποταγής στις εντολές, μ’ άλλα λόγια στα συμφέροντα της πλουτοκρατικής ολιγαρχίας. Και καταργούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι δημοκρατικές ελευθερίες, και καταπατούνται τα δικαιώματα της νεολαίας και ιδιαίτερα το δικαίωμά της να μορφωθεί  και να εξοπλιστεί για την παραγωγική δημιουργική της δράση. Και μένουνε τα παιδιά του λαού βυθισμένα στην αμορφωσιά.

*

Παράλληλα – και αυτή είναι η δεύτερη προσπάθεια- καλλιεργείται σκόπιμα το ηθικό κατρακύλισμα, η ηθική αποσύνθεση της νεολαίας με όλα τα μέσα, με τα πορνοθεάματα, τις γκακγστερικές ταινίες και τα πορνογραφήματα και προβάλλονται για «πρότυπα» με όλων των ειδών τις τυμπανοκρουσίες και τους φωτοστεφάνους, όσοι με το παράδειγμά  τους διδάσκουνε τη χυδαία απόλαυση και την ανάδειξη του ατόμου με απάνθρωπα και ανήθικα μέσα.

Έτσι πληγώνεται βαθειά και νεκρώνεται η ψυχή της νεολαίας. Τα όνειρα της νεολαίας γκρεμίζονται. Ο ενθουσιασμός της μαραίνεται. Πολλοί νέοι παραδίδονται στις «αισθησιακές  περιπέτειες» και πρόθυμοι για κάθε συμβιβασμό κατρακυλούνε στη «μικρότητα» και στην ηθική απώλεια. Άλλοι χάνουνε την αυτοπεποίθηση και πέφτουνε στην αδιαφορία, και άλλοι βυθίζονται στην απογοήτεψη και σέρνουνε τα βήματά τους, χωρίς να χαρούνε τη χαρά, που πηγάζει από τη δημιουργική δράση.

Δυό δρόμοι ανοίγονται μπροστά στη νεολαία. Ο πρώτος είναι κατηφορικός. Είναι ο δρόμος , όπου τη σπρώχνουνε τη νεολαία, όσοι τη θέλουν τυφλό όργανό τους. Είναι ο δρόμος της αδιαφορίας, της υποταγής στη μοίρα, της ηθικής απώλειας και του εξευτελισμού.

Ο άλλος είναι ανηφορικός. Είναι ο δρόμος της τιμής, της αξιοπρέπειας, του αγώνα. Τον φωτίζουνε τα σημερινά ευγενικά ιδανικά: το γνήσιο πατριωτικό ιδανικό, το ιδανικό της ειρήνης, το δημοκρατικό ιδανικό, το ιδανικό της κοινωνικής δικαιοσύνης και το ιδανικό της εργασίας.

Με αυτοπεποίθηση βαδίστε, Νέοι και Νέες, τον ανηφορικό δρόμο της τιμής και της δημιουργικής δράσης. Θα ξεσπάσει τότε ο ενθουσιασμός σας, θα ανάψει η φλόγα σας και η ορμή της νειότης θα υπερνικήσει όλα τα εμπόδια.