ΘΑ ΑΝΑΤΕΙΛΟΥΝ ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ

ΘΑ ΑΝΑΤΕΙΛΟΥΝ ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ

Άρθρο του Κ. Δ. Σωτηρίου

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Αυγή»

Στις 20 Μαρτίου 1958

Σε σας απευθύνομαι σήμερα εργαζόμενες Ελληνίδες μητέρες. Μπαίνουμε στη εκλογική περίοδο. Η αγάπη σας στην πατρίδα και η αγάπη σας στα παιδιά σας, η διπλή αυτή και γεμάτη αυτοθυσία αγάπη, που φλογίζει και ατσαλώνει τη θέλησή σας, καθορίζει τη θέση σας στον εκλογικό αγώνα. Αγωνιστείτε και σεις με αποφασιστικότητα και ακλόνητη πίστη, να νικήσουν οι προοδευτικές δυνάμεις. Θα σωθεί τότε η πατρίδα μας από τον αφανισμό και θα ανατείλουνε φωτεινές ημέρες για την υγεία και την μόρφωση, για τη χαρά και τη δημιουργική δράση των παιδιών σας.

Βαρειά είναι η καρδιά σας και ογκώνεται η αγανάκτησή σας για την υλική και πνευματική εξαθλίωση των παιδιών σας. Τραγική η κατάσταση και εξοργιστική η εικόνα, που παρουσιάζεται μπροστά στα μάτια μας.

Άγρια η εκμετάλλευση σε βάρος του δουλευτή λαού. Ασήμαντη και εικονική η προστασία της μητρότητας. Καμμιά σχεδόν κοινωνική πρόνοια για τη βρεφική και νηπιακή ηλικία. Ούτε συμβουλευτικοί , ούτε βρεφοκομικοί, ούτε παιδικοί σταθμοί, ούτε νηπιαγωγεία. Η πατρίδα μας ανήκει στις χώρες, που έχουνε τη μεγαλύτερη βρεφική και νηπιακή θνησιμότητα. Το δρεπάνι του Χάρου θερίζει αλύπητα παιδικές ζωές, όμορφα μπουμπούκια, πριν να χαρούνε τον ήλιο.

Και τρέμει η καρδιά σας, όταν φεύγετε για τη δουλειά σας και δεν ξέρετε που να αφήσετε τα παιδιά σας. Χίλιοι κίντυνοι τα περιτριγυρίζουνε. Κάθε μέρα διαβάζουμε στις εφημερίδες δυστυχήματα. Τα παιδιά σας αφημένα στη τύχη στερούνται τη μητρική περίθαλψη, στερούνται το μητρικό χάδι. Το ψυχικό δράμα των παιδιών σας φουντώνει.

Και όταν γυρίζετε, κουρασμένες από τη δουλειά σας και με το μεροκάματο της πείνας στη φτωχική κατοικία σας - μια ή  δυό καμαρούλες για ολόκληρη την οικογένεια, αντιυγιεινές κι αυτές – και βλέπετε πως δεν μπορείτε να θρέψετε τα παιδιά σας, πονάει περισσότερο η μητρική καρδιά σας. Και η κατάσταση γίνεται ακόμη τραγικώτερη, με τη σημερινή ακρίβεια, όταν πέσει η αρρώστεια και η ανεργία στο σπιτικό σας. Η πίκρα στάζει από τα χείλη σας. Σπάνε τα νεύρα σας, λυγίζει η αντοχή σας και κλονίζεται η ψυχική ισορροπία σας.

Και όταν έρθει η στιγμή να στείλετε το παιδί στο σχολείο, ραϊζει η καρδιά σας , όταν σκέπτεστε πως δεν θα μπορέσει ούτε το δημοτικό σχολείο να τελειώσει το παιδί σας και είναι καταδικασμένο να μείνει αναλφάβητο, αγράμματο. Και αν το παιδί σας τα παίρνει τα γράμματα, όπως λέμε, και  θέλει να προχωρήσει στη μέση και ανώτερη παιδεία, βρίσκει τις πόρτες κλειστές και δυσκολοπέραστα τα εμπόδια, που του φράζουνε το δρόμο.

Με χίλιους τρόπους σας το φωνάζουν ακόμη και οι υπουργοί της Παιδείας πως μόνο τα παιδιά εκείνων, που έχουνε τα οικονομικά μέσα, πρέπει να σπουδάζουνε. Το ψυχικό δράμα των παιδιών σας κορυφώνεται. Βλέπουνε και αυτά πως είναι θύματα της κακής μοίρας τους. Και η κακή αυτή μοίρα είναι η πλουτοκρατική ολιγαρχία. Αυτή παίρνει με τις υπηρετικές κυβερνήσεις που εγκαθιδρύει όλα τα μέτρα να μη μορφωθούνε τα παιδιά σας. Τα θέλει τυφλά όργανα για τα δικά της συμφέροντα και τα δικά της προνόμια. Είναι επικίντυνο να μορφωθούνε τα παιδιά του λαού, να υψωθούνε πνευματικά και να αποχτήσουνε φρόνημα. Τα θέλει δουλικά της όργανα. Είναι επικίντυνο για τα προνόμιά της να φωτιστούνε τα παιδιά του λαού με το φως της αλήθειας. Θα σηκώσουνε τότε το κεφάλι, θα συνειδητοποιήσουνε τα δικαιώματά τους και θα αγωνιστούνε να τα καταχτήσουνε, για να χτίσουνε τη δική τους ευτυχία και την ευτυχία του λαού.

Ρίξτε μια ματιά ολόγυρά σας. Χιλιάδες παιδιά του δουλευτή λαού, αγόρια και κορίτσια, μπαίνουν από τα πρώτα τους βήματα στη βιοπάλη, παραγιοί  και υπηρετριούλες και μικροπωλητές, για να βγάζουνε το ψωμί τους και να ελαφρώσουνε τα οικονομικά βάρη της οικγενείας τους. Και σακατεύεται πολύ συχνά το σώμα τους και εμποδίζεται η κανονική ανάπτυξή τους και βαρβαρώνεται η ψυχή τους.

Μαύρη και άραχνη η ζωή των παιδιών σας. Η χαρά έχει πετάξει μακριά τους, τα δέρνει η φτώχεια, η πείνα, η εξαθλίωση, και βαραίνουνε την καρδιά τους η πίκρα και τα βάσανα. Και έρχεται η πολιτεία και συμπληρώνει την υλική και πνευματική εξαθλίωση των παιδιών σας. Ούτε μαθητικά συσσίτια, ούτε αρκετές παιδικές εξοχές, ούτε παιδική και μαθητική πρόνοια, ούτε γήπεδα, ούτε παιδικό θέατρο, ούτε κατάλληλες μορφωτικές  κινηματογραφικές ταινίες. Ασύδοτα κυκλοφορούν γκαγκστερικά και πορνογραφικά αναγνώσματα σε πρόστυχα φυλλάδια και στις στήλες πολλών περιοδικών και εφημερίδων. Ασύδοτα προβάλλονται γκαγκστερικές κινηματογραφικές ταινίες, για να διδάξουνε στα παιδιά σας το γκαγκστερικό τρόπο ζωής.

Τα παιδιά σας συστηματικά σπρώχνονται στην ψυχική διαφθορά. Με όλα τα μέσα καλλιεργούνται τα πρωτόγονα ένστιχτά τους και πνίγονται στη γέννησή τους επάνω, τα ανώτερα κοινωνικά συναιστήματα και προ πάντων η αγάπη στον άνθρωπο. Μέσα και έξω από το σχολείο καλλιεργείται με όλα τα μέσα το μίσος και η έχθρα προς ορισμένους λαούς, προβάλλονται φανταστικοί κίντυνοι και πολλών ειδών φόβητρα. Η πολεμοκάπηλη προπαγάντα οργιάζει, για να εξαπατήσει και πάλι το λαό και να σύρει τα παιδιά σας, ποιος ξέρει, σε άλλες Κορέες.

Και σα να μην φτάνουν όλα αυτά, οι σκοτεινές δυνάμεις που έχει αμολήσει η ξένη και ντόπια πλουτοκρατική ολιγαρχία, απειλούνε την πατρίδα μας, και ολόκληρο τον Ελληνικό λαό, και σας, Ελληνίδες μητέρες, και τα παιδιά σας, με αφανισμό. Θέλουν να ιδρύσουνε στη χώρα μας πυραυλικές βάσεις και ετοιμάζουνε καλπονοθευτικούς εκλογικούς νόμους, για να πνίξουνε τη φωνή του Ελληνικού λαού, να παραδώσουνε την κυβέρνηση στα όργανά τους, στους υπέρμαχους της εθνικής υποτέλειας και να σύρουν έτσι όλους μας στην καταστροφή.

Μπροστά στο δράμα της πατρίδας μας, μπροστά στο δράμα των παιδιών σας, ένα είναι σήμερα, Ελληνίδες μητέρες, το υπέρτατο χρέος σας. Αγωνιστείτε με αποφασιστικότητα να νικήσουν οι προοδευτικές δυνάμεις. Σκληρός θα είναι ο εκλογικός αγώνας. Αγωνιστείτε να σωθεί η πατρίδα και να σώσετε τα παιδιά σας. Αγωνιστείτε να ανοίξει ο δρόμος για την ευτυχία της νέας γενιάς. Για την ευτυχία της καμμιά θυσία δεν είναι μεγάλη. Θα ανατείλουνε φωτεινές ημέρες για τα παιδιά μας.