ΕΠΙΣΗΜΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ
ΤΗΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 35 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ Ε’-ΣΥΝΟΔΟΣ Α’ ΣΥΝΕΔΡΙΣΑΣΙΣ ΛΖ’ Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου
1958
σελ. 14- 15
«Εφ’ άπαξ συζήτησις
επί της αρχής , των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου Ν.Δ. περί προσλήψεως και
μισθοδοσίας του Διδακτικού Προσωπικού των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων»
Ολόκληρη η ομιλία όπως δημοσιεύθηκε στα Επίσημα Πρακτικά σε pdf: 23-09-1958
Μερικά αποσπάσματα από
την ομιλία:
«…… Δεν είναι δυνατόν να
παραχωρήσωμεν την μόρφωσιν των Ελληνοπαίδων εις την ιδιωτικήν παιδείαν
και μάλιστα εις ξένους ομίλους, οι σκοποί των οποίων δεν συνεταιριάζουν με την
εθνικήν συνείδησιν και το εθνικό συμφέρον…….
Και νομίζω ότι έχετε λάθος, όταν αναφέρετε εις την
εισηγητικήν σας έκθεσιν, να χαίρεσθε διότι η ιδιωτική παιδεία απαλλάσσει τον
προϋπολογισμόν από μίαν μεγάλην δαπάνην. Με οδύνην είδα ότι το Ελληνικό Κράτος
δεν είναι εις το ύψος του και δεν αισθάνεται την βαθυτάτην υποχρέωσιν, την
οποία έχει προς τα Ελληνόπουλα. Έχει υποχρέωσιν το Κράτος να αναλάβη αυτό την
παιδείαν και η ιδιωτική εκπαίδευσις δεν πρέπει να έχη καμίαν θέσιν. Θα έπρεπε
σιγά- σιγά να καταργήσωμεν την ιδιωτικήν εκπαίδευσιν, αλλά δυστυχώς έχει
δημιουργηθή μία κατάστασις. ….
Έχω να κάμω τις εξής παρατηρήσεις:
1) Είναι το πρόβλημα της προσλήψεως δημοσίων λειτουργών. …..
νομίζω ότι ως ριζικόν μέτρον, πρέπει να είναι η απαγόρευσις εις τους καθηγητάς
δημοσίους λειτουργούς να διδάσκουν εις τα ιδιωτικά σχολεία…………
2) Πρέπει να διασφαλίσωμεν τους εκπαιδευτικούς των ιδιωτικών
σχολείων να λαμβάνουν τον μισθόν, ο οποίος τους αξίζει και να μη γίνεται
καταστρατήγησις από τους λυκειάρχες. …..
Μια τρίτη παρατήρησις, την οποία θεωρώ απαραίτητον προς
διασφάλισιν των εκπαιδευτικών λειτουργών, είναι το πρόβλημα της εξασφαλίσεως
συντάξεως. …….»
ΕΠΙΣΗΜΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ
ΤΩΝ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ Ε’ –ΣΥΝΟΔΟΣ Α’
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΙΣ ΞΔ’
Τετάρτη 4 Μαρτίου1959
σελ. 10-11
«Συζήτησις της υπ’ αριθ. 17 επερωτήσεως των
κ.κ. Β. Θανασέκου, Μ. Σβώλου και των κ.κ. Γ. Σπηλιόπουλου και Κ. Σωτηρίου,
απευθυνομένης προς τους Υπουργούς Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και
Κοινωνικής Προνοίας, σχετικώς με την περικοπήν των πιστώσεων των παιδικών
κατασκηνώσεων κλπ»
Ολόκληρη η ομιλία όπως δημοσιεύθηκε στα Επίσημα Πρακτικά σε pdf: 04-03-1959
Μερικά αποσπάσματα από
την ομιλία:
«……..Κύριε Υπουργέ, σας ερωτώ, είσθε ευχαριστημένος σεις από
την παιδείαν και από τας παιδικάς κατασκηνώσεις; Ποια είναι η ριζική λύσις που
πρέπει να ανευρεθή; Και αυτό ακριβώς προσπαθώ να επιτύχω δια των όσων λέγω. Εν
πάση περιπτώσει επανέρχομαι και επειδή η λέξις «παιδεία» πειράζει τον κ.
Υπουργόν, την αλλάζω και λέγω η φροντίδα που επιδεικνύει το Κράτος δια το παιδί
δεν είναι εκείνη που έπρεπε να είναι. Και η στάσις που λαμβάνει το Κράτος
έναντι του παιδιού δια την υγιεινήν ανάπτυξιν, την μόρφωσίν του, την ψυχαγωγίαν
του κ.λ.π. δεν είναι εκείνη που έπρεπε να είναι. Και αυτό γίνεται, διότι το
Ελληνόπουλο είναι υπόθεσις Ιδιωτικού Δικαίου και όχι Δημοσίου Δικαίου. Βγαίνει,
λοιπόν, ως συμπέρασμα από την διαπίστωσιν αυτήν, ότι το Κράτος ό,τι κάμνει δια
το παιδί, το κάμνει ως φιλανθρωπίαν και όχι ως υποχρέωσιν. Κατά την γνώμην
μου, εάν θέλωμεν η νέα γενιά να
αναπτυχθή σωματικά και ψυχικά, θα πρέπει να ξεκινήσωμεν από την αφετηρίαν, ότι
το παιδί πρέπει να γίνη υπόθεσις Δημοσίου Δικαίου εις ό,τι αφορά την πρόοδον,
την υγείαν και την μόρφωσίν του. Το Κράτος πρέπει να συνειδητοποιήση τα
απαράγραφτα δικαιώματα του παιδιού. Και είναι δικαίωμα του παιδιού η κανονική
ανάπτυξίς του, η υγεία του, η διατροφή του, η μόρφωσίς του. Αν
ξεκινήσωμεν,συνεπώς από την ορθήν αυτήν βάσιν, θα ίδωμεν πόσον διαφορετικόν
δρόμον θα πρέπει να ακολουθήσωμεν σήμερον δια τας παιδικάς κατασκηνώνσεις . Το
Κράτος έχει πρωταρχικήν υποχρέωσιν να ικανοποιήση τα δικαιώματα του παιδιού.,
διότι το παιδί είναι η ελπίδα μας το μέλλον της φυλής μας……
Είναι πλάνη πως
εθνική αρετή του Ελληνικού λαού είναι η λιτότης, δηλαδή η πείνα, η φτώχεια του
Ελληνικού Λαού. Νομίζω πως πρέπει να αποκηρύξωμεν την πλάνην αυτήν. Εθνική
αρετή δεν είναι η πείνα του Ελληνικού Λαού. Εθνική αρετή θα έπρεπε να είναι εκείνη
η οποία θα αναπτύξη τας ικανότητας, τας δεξιότητας και την μόρφωσιν και την
σωματικήν διάπλασιν του παιδιού……
Πως θα αντιμετωπίσωμεν, κ. συνάδελφοι, το θέμα των παιδιών,
τα οποία αποστερούμενα των πάντων μεταβαίνουν εις τα σχολεία και παρατηρούμεν
το φαινόμενον να λιποθυμούν μέσα εις την τάξιν διότι έχουν φύγει νηστικά από το
σπίτι. Έπειτα δεν είναι δυνατόν να λέγωμεν ότι έχομεν πρόνοιαν δια το παιδί
όταν χρόνον με τον χρόνον λιγοστεύη κάτι το οποίον είχε κατακτήσει το παιδί.
Σας αναφέρω ότι τα μαθητικά συσσίτια χρόνο με τον χρόνον λιγοστεύουν…….»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου