ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟΥ

ΕΝΩ ΟΙ ΛΑΟΙ ΞΥΠΝΟΥΝ……

ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟΥ

Η περιτομή, οι αναστενάρηδες και οι θεωρίες μιας κυρίας Εκπαιδευτικής Συμβούλου

Άρθρο του Κ.Δ. ΣΩΤΗΡΙΟΥ

Δημοσιεύθηκε στην «ΑΥΓΗ» 11 Ιουνίου 1955

Η κυρία ΜΑΡΙΑ ΑΜΑΡΙΩΤΟΥ, άλλοτε «Εκπαιδευτικός Σύμβουλος» στο υπουργείο της Παιδείας πολύ πικράθηκε και διαμαρτύρεται γιατί η αστυνομία εκεί ψηλά στη Θράκη – σαν να μην είχε άλλη δουλειά – όρισε άλλη πλατεία όπου θα χορέψουνε στα κάρβουνα επάνω οι «αναστενάρηδες».

Δεν έπρεπε να κάνει  τέτοιο πράμα η αστυνομία, λέει η κυρία Αμαριώτου με βαθύ παράπονο στο δίστηλο άρθρο της σε μια από τις απογευματινές εφημερίδες της Αθήνας. δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος, τονίζει, να «πάρουν φωτιά τα γύρω κτίσματα», όπως φοβάται η αστυνομία. Όποιος φοβάται έναν τέτοιο κίνδυνο, πρέπει να είναι πολύ λιγόπιστος! Γιατί πως μπορεί να πάρουνε φωτιά τα σπίτια και τα μαγαζιά, όσο μεγάλη κι αν είναι η θράκα, και όσο δυνατά κι αν φυσάει ο αέρας, τη στιγμή που «θα χορέψουν ξυπόλυτοι πάνω στα κάρβουνα οι αναστενάρηδες χωρίς να καούν»; Δεν ξέρει η αστυνομία, πόσο μεγάλος εθνικός τίτλος είναι για μας το «θαύμα της πυροβασίας»; Και δεν καταλαβαίνει, πως το «θαύμα» αυτό είναι στενά δεμένο με την «πίστη» και δεν μπορεί να γίνει, παρά μόνο στην πλατεία, όπου γινόταν ως τώρα; Αυτό το εθνικό έγκλημα, που έκανε η αστυνομία, αφήνει να υπονοηθεί η κυρία Αμαριώτη, δεν πρέπει να μείνει ατιμώρητο!

*

Και βέβαια είναι έγκλημα, και μεγάλο μάλιστα έγκλημα, αυτό που έκανε η αστυνομία. Πως τόλμησε ο ακοίμητος φρουρός της «καθεστηκυίας τάξεως» να χτυπήσει «την παράδοση και την πίστη»; Και τι θα μείνει όρθιο, φωνάζει η κυρία Αμαριώτη στον ευλογημένο τούτο τόπο, άμα κλονίσουμε την «παράδοση». Οι πατροπαράδοτες προλήψεις και δεισιδαιμονίες, τα πατροπαράδοτα «έθιμα» γαρνιρισμένα με σκοταδισμό, δεν είναι η πεμπτουσία μας σήμερα; Δε βλέπει η αστυνομία, πόσο μεγάλη θα είναι η «εθνική ζημία» επειδή άλλαξε η πλατεία, όπου θα χορέψουν οι αναστενάρηδες; Δεν καταλαβαίνει πως δεν επιτρέπεται να θίξουμε κανένα έθιμο, γιατί έτσι θίγουμε «την ίδια μας την ψυχή στην πιο βαθιά της ουσία»; Αυτές τις ανησυχίες έχει μέσα στη σημερινή τραγική κατάσταση, η μεγάλη μας δασκάλα και αυτόν τον κίνδυνο φοβάται! Και με το δίκιο της! Ζούμε σήμερα μέσα στην πιο ονειρεμένη ευτυχία. Ούτε η εθνική ανεξαρτησία κινδυνεύει, ούτε η ατομική βόμβα μας απειλεί, ούτε η πείνα και η ανεργία μας εξαθλιώνουν, ούτε οι αρρώστειες μας θερίζουν!

*

Και πόσο καμαρώνει η κυρία Αμαριώτη τις μητέρες εκείνες που δε φοβούνται μήπως «κολλήσει το παιδί τους μεταλαβαίνοντας με την ίδια λαβίδα που μεταλαβαίνει όλος ο κόσμος».

Αυτές είναι βέβαια γνήσιες Ελληνίδες αφού είναι αφοσιωμένες στην ιερή «παράδοση». Αυτές δεν επηρεάζονται από τα αποπλανητικά λόγια της ιατρικής επιστήμης! Και έχουνε δίκιο! Απόδειξη ο «ιερέας της Σπιναλόγκας» που ούτε κινδύνεψε από τίποτε, ούτε πήρε λέπρα «μεταλαβαίνοντας από το ίδιο ποτήρι, όπου βουτά τη λαβίδα για τους δυστυχισμένους τους λεπρούς».

Είναι εθνικός κίνδυνος να κλονίζουμε την «πίστη». Και όσο πιο τυφλή είναι η πίστη τόσο και πολυτιμότερη. Γιατί η πίστη είναι «μια ανεξερεύνητη και ανεξιχνίαστη», «μια καταπληκτική υπερκόσμια δύναμη»! Και μόνο η πίστη θα μας σώσει, κηρύχνει και η κυρία Αμαριώτη! Γιατί άμα είναι βαθειά ριζωμένη μέσα μας η πίστη «οπλίζεται το σώμα μας με δύναμη σχεδόν μαγική» και έτσι οπλισμένοι δε φοβόμαστε ούτε τη φυματίωση, ούτε τη λέπρα, ούτε τη χολέρα, ούτε καμιά άλλη αρρώστεια και ας ζούμε μέσα στην εξαθλίωση και στη βρώμα!!

*

Βρισκόμαστε όμως μπροστά σε παγκόσμια συνομωσία! Δεν είδατε τι έγινε σ’ ένα παγκόσμιο συνέδριο γυναικών; Λοιπόν στο συνέδριο αυτό, οι γυναίκες που πήρανε μέρος, «οι παγκόσμιες κυρίες» ζήτησαν ούτε λίγο ούτε πολύ «την κατάργηση της περιτομής» «για να μην υποφέρουν τα παιδιά». Τρομερό το αίτημά τους! Πάει πια χάθηκε ο κόσμος!

Δε μας γελάνε «οι παγκόσμιες κυρίες» τονίζει η κυρία Αμαριώτη. Δε ζητάνε «την κατάργηση της περιτομής» από ψυχοπόνια! Είδατε τάχα κανένα παιδί να πονέσει και να υποφέρει, «να πληρώσει την περιτομή με αρρώστεια ή με μεγαλύτερο κίνδυνο»; Την «κατάργηση της περιτομής» τη ζητάνε, γιατί έχουνε συνωμοτήσει να γκρεμίσουνε «την παράδοση και την πίστη» και να καταστρέψουν έτσι το δυτικό πολιτισμό. Μεγάλος λοιπόν ο κίνδυνος, και πρέπει όλοι να ξεσηκωθούμε και να σώσουμε την περιτομή! Και όχι μόνο αυτό, παρά και να ζητήσουμε να απλωθεί η συνήθεια σ’ όλη την οικουμένη!

*

Πληθαίνουνε τώρα τελευταία στην περιοχή του δυτικού πολιτισμού τα απαισιόδοξα σκοταδιστικά κηρύγματα. Πληθαίνουνε και οι κήρυκές τους , πρόθυμοι να υποστηρίξουνε το συγκρότημα της κοινωνικής αδικίας, που συγκλονίζεται συθέμελα. Άλλοι απ’ αυτούς με απλά και χτυπητά λόγια, άλλοι με κούφιες θεωρίες, άλλοι με ποικιλόμορφα θολά φιλοσοφικά κατασκευάσματα, άλλοι με ρομαντική προσκόλληση στα περασμένα, άλλοι λοιπόν σκεπαστά και μασημένα, με παραπλανητικά συνθήματα, και άλλοι θαρρετά και μεγαλόστομα, κηρύχνουνε, πως, για να σώσουμε τον πολιτισμό, πρέπει να καταφύγουμε στη μυστικοπάθεια και τη μαγεία, στην ενόραση και στην έκσταση, και να προσκολληθούμε στην παράδοση και την ανεξιχνίαστη πίστη με την «υπερκόσμια μαγική της δύναμη». Μόνον τότε θα καταχτήσουμε, μας λένε την ψυχική ευτυχία. Και όσο πιο πολύ βυθιστούμε στο «παράλογο» και το σκοτάδι, τόσο και πιο μεγάλη θα είναι και η ευτυχία μας.

*

Φυλαχτείτε, φωνάζουνε με όλη τους τη δύναμη οι κήρυκες του σκοταδισμού, φυλαχτείτε από την επιστήμη, τον «ορθό λόγο» και την αληθινή παιδεία. Είναι οι πιο επικίνδυνοι εχθροί. Πρώτη η επιστήμη: Αυτή διαλύει το σκοτάδι, λυτρώνει τον άνθρωπο, ανοίγει το δρόμο στην πρόοδο, και γκρεμίζει τα είδωλα. Και αν γκρεμιστούνε τα είδωλα, που θα τρέξουμε να κρυφτούμε;

Δεύτερος εχθρός : ο ορθός λόγος, το δεξί χέρι της επιστήμης. Αυτός διαλύει τις μυστικόπαθες οπτασίες και παραληρήματα, ξεσκεπάζει την απάτη, και γιατρεύει τον άνθρωπο από κάθε μαγεία.

Τρίτος εχθρός, τρομερά και τούτος επικίνδυνος, η αληθινή παιδεία. Αυτή θέλει να κάνει χτήμα του λαού τις καταχτήσεις της επιστήμης, και να υψώσει τον άνθρωπο σε δημιουργό συντελεστή στην πραγματική πρόοδο και την ευτυχία. Πολύ σωστά λοιπόν, τονίζουν οι κήρυκες του σκοταδισμού, διακήρυξε ο χιτλερισμός πως το μεγαλύτερο έγκλημα στο 19^ο αιώνα είναι η υποχρεωτική εκπαίδευση. Και όσοι προσπαθούνε να συγκρατήσουνε το οικοδόμημα της κοινωνικής αδικίας, χρέος έχουνε να νοθέψουνε την παιδεία και να τη μετατρέψουνε σε όργανο του σκοταδισμού.

Μέσα σ’ αυτή την πάλη ανάμεσα στις σκοτεινές και τις προοδευτικές δυνάμεις, ανάμεσα στους πολύμορφους κήρυκες του σκοταδισμού από το ένα μέρος, και τους αγωνιστές για την ευτυχία των λαών από το άλλο μέρος, μεγάλη είναι η ευθύνη όλων μας και επιταχτική η υποχρέωσή μας να σταθούμε στο πλευρό του λαού.